Het vergeten eerste duel tussen Lawson en Tsunoda – als getergde teamgenoten

“Wanneer je twee Red Bull-auto’s hebt, zit daar een soort magneet tussen. Met enige regelmaat komen ze met elkaar in aanraking!” Motopark-teambaas Timo Rumpfkeil lacht erom als hij terugdenkt aan het seizoen 2019 in de Euroformula Open, toen hij en onder zijn hoede had. Het tweetal vocht toen al een verbeten strijd uit, niet wetende dat ze vijf jaar later met elkaar zouden strijden om het felbegeerde Red Bull F1-zitje naast . “Die magnetische aantrekkingskracht achtervolgt me sinds 2004, toen we onze eerste Red Bull-auto’s hadden [Motopark werd dat jaar met Scott Speed kampioen in de Formule Renault Eurocup, red.]. En het maakt niet uit of het teamgenoten zijn of niet”, vervolgt Rumpfkeil. “Met de druk van wat er op het spel staat bij Red Bull, geven ze elkaar natuurlijk wat minder ruimte dan bij iedere andere tegenstander. Ze worden eerst gewogen ten opzichte van elkaar.”

De door Honda ondersteunde Tsunoda had in 2018 het Japans Formule 4-kampioenschap op zijn naam gezet. Daarmee had hij een plekje verdiend in het talentenprogramma van Red Bull. Lawson eindigde met Van Amersfoort Racing als vicekampioen in het Duits F4. De Nederlandse renstal wilde met hem een stap hogerop zetten in 2019. Lawson keerde in de winter echter terug naar Nieuw-Zeeland om daar deel te nemen aan de Toyota Racing Series. Tot frustratie van teameigenaar Frits van Amersfoort kwam Lawson daardoor op de radar van Red Bull-adviseur Helmut Marko, die in die tijd al nauwe banden had met de familie Rumpfkeil. De deal voor Tsunoda kwam rond in december 2018. “Ik was aan het skiën toen Helmut me belde”, herinnert Rumpfkeil zich. “Hij vroeg me of ik nog een zitje over had, want ze hadden Liam opgenomen en in die periode probeerde Van Amersfoort nog om hem aan boord te houden.”

Dubbelprogramma

Motopark werd niet geselecteerd voor het nieuwe tijdperk van de F3 dat in 2019 begon, en dus reed Motopark in Euroformula Open met ‘klassieke’ F3-machines.

Foto: Euroformula Open

De deals met Motopark draaiden om een plekje in de Euroformula Open. Beide rijders kregen echter een dubbelprogramma voor de kiezen met deelname aan het FIA F3 in het voorprogramma van een aantal Formule 1 Grands Prix. Tsunoda tekende bij Jenzer Motorsport, Lawson ging in zee met het Nederlandse MP Motorsport. Dat betekende dat de jongelingen regelmatig moesten switchen van auto, die behoorlijk van elkaar verschilden. “Het had zo zijn beperkingen, want we konden niet echt veel testen”, legt Rumpfkeil uit. “De FIA F3-regels hadden testsessies aan banden gelegd. Met dit dubbelprogramma mocht je alleen deelnemen aan de officiële tests van de Euroformula Open. Je mocht dus geen privétests organiseren. Liam stapte op de donderdag van de seizoensopener in Paul Ricard voor het eerst in onze auto. Yuki had de officiële testsessie in Barcelona nog kunnen doen, maar ze hadden allebei dus weinig gereden.”

Toch bleek in beide gevallen direct het talent: “Ze waren vanaf het allereerste moment snel. Dat is altijd een goede parameter als iemand in de F3-auto stapt. Jongens die tien dagen nodig hebben om op snelheid te komen, zullen het normaliter lastig krijgen in het vervolg van hun carrière. De rijders die de extra grip en aero vanaf het eerste moment kunnen waarderen, hebben de vaardigheden om hun traject richting de Formule 1 voort te zetten. Het dubbelprogramma was heel waardevol. Yuki kon zo meer circuits leren en meer kilometers maken in een Europese omgeving. We weten allemaal dat dat heel anders is dan racen in Japan. En er waren dingen die hij moest leren, zoals niet schreeuwen op de radio!”

Crashes

Zoals Rumpfkeil al liet weten, waren er clashes tussen het Red Bull-duo. Lawson imponeerde door in de openingsrace op Paul Ricard zijn teamgenoot te verslaan en de winst te pakken, voordat de twee in de tweede race op het Franse circuit met elkaar in aanraking kwamen. Lawson werd door de stewards als schuldige aangewezen. Tijdens het vierde raceweekend in Spa volgde een aanrijding in Les Combes, waarbij beide rijders werden uitgeschakeld. “De crash op Spa kwam zeker op het conto van Liam want hij veroorzaakte de aanrijding, maar het had heel gemakkelijk voorkomen kunnen worden door Yuki”, blikt Rumpfkeil terug. “Ik herinner me die dag nog heel goed, want ik heb daarna een lang gesprek met hen gevoerd. Wat Yuki niet begreep was… Misschien was het Japanse trots? Hij zag het als zijn bocht, zijn lijn. Maar hij had nog steeds voor Liam gereden als ze niet gecrasht waren en hij hem iets meer ruimte had gegeven. Wat hij dus niet deed, maar het was verstandiger geweest om op de baan iets meer ruimte te geven. Ze moesten dus allebei nog veel leren. Yuki had de steun van Honda en had daarmee iets meer zekerheid. Voor Liam was dit de kans van zijn leven. Hij wilde net dat beetje extra, maar soms – zoals we allemaal weten – is dat beetje extra net te veel.”

Een volgend incident voor Lawson in de straten van Pau was daarvan het bewijs. Hij was op een natte baan in achtervolging op leider en Motopark-teamgenoot Julian Hanses. Beide rijders reden op slicks. Billy Monger had echter de pits opgezocht voor regenbanden en kwam snel naderbij. Lawson zette in de krappe chicane – de rest van het jaar een kleine rotonde voor doorgaand verkeer – een actie in. Het resultaat? Beide Motopark-wagens in de muur en een fameuze zege voor Monger. “We weten allemaal hoe lastig het is om in te halen in Pau en ik kan me niet heugen dat er iemand ooit op die plek heeft ingehaald! Twee auto’s past daar simpelweg niet. Dat was het ongeduld en de wens om iets extra goeds te doen. En dat liep verkeerd af”, aldus de teambaas.

Oppermachtige teamgenoot

Ondanks zijn overenthousiaste dadendrang won Lawson vier races: naast de seizoensopener op Paul Ricard zegevierde hij in de zaterdagrace in Pau, zette hij een sublieme regenshow neer in Barcelona vanaf P8, en versloeg Tsunoda in een rechtstreeks duel in de finalerace in Monza. Op het Italiaanse circuit was de Japanner vanaf P9 opgeklommen naar de leiding en had een gezonde voorsprong in handen. Bij een late safety car herstart werd hij verschalkt door Lawson. Zo bleef het voor Tsunoda bij één overwinning, eerder in het jaar op Hockenheim. En hoewel beide rijders twee van de negen raceweekends moesten missen – de Red Bull Ring en Silverstone – vanwege clashes met het FIA F3, eindigde Lawson als tweede in de eindstand, twee plekken voor Tsunoda. 

Maar hier komt de grootste verrassing. Ook al hadden ze aan alle negen evenementen deelgenomen, dan hadden ze nooit het puntentotaal van een andere Motopark-rijder kunnen evenaren. Ook hij sloeg de races in Silverstone over om zijn debuut in de Formule 2 te kunnen maken. Hij werd echter nooit gezien als een topper in de formulewagens en verdient nu zijn geld in de LMGT3-klasse van het World Endurance Championship. 

Het succes van Marino Sato in 2019 is voor Rumpfkeil echter geen mysterie: meer de samenloop van omstandigheden, ervaring en een latente vaardigheid die allemaal samenkwamen. “Marino is een behoorlijk onderschatte jongen, moet ik zeggen. Het was zijn derde jaar in F3, dus hij had veel ervaring. De Michelin-band hielp hem flink, want die band was veel vriendelijker voor de gebruiker. De Hankook (waarmee Sato in 2017 en 2018 in het Europees F3 reed) was een heel specifieke band. Die moest goed opgewarmd zijn om te kunnen pieken in de kwalificatie en goed gemanaged om de race pace op orde te houden. Het hielp hem natuurlijk ook dat zijn testprogramma niet gelimiteerd was, dus hij kon twaalf testdagen rijden. Hij had veel vertrouwen in de auto, hij werkte voor het tweede jaar samen met zijn engineer en hij deed precies wat wij hem vroegen. Dat leverde deze resultaten op.”

Sato (midden) versloeg de Red Bull-junioren door te profiteren van meer tests en meer ervaring uit eerdere F3 Euro Series-campagnes.

Foto door: Euroformula Open

Hij vervolgt: “Op sommige dagen hadden Yuki en Liam wat moeite met de overstap van de FIA F3 naar de Euroformula Open-auto en terug. Ze hadden duidelijk wel de snelheid, maar ze hadden niet het vertrouwen in de auto die in de kwalificatie nodig was om de laatste twee of drie tienden eruit te halen. Die tijd vind je pas als je echt blind vertrouwen hebt. Ze hadden nooit de tijd om rustig op te bouwen en de samenwerking werd steeds onderbroken doordat ze terug moesten naar de FIA F3. In hun hoofd waren ze meer bezig met dat kampioenschap dan met de Euroformula Open. Dat was duidelijk hun prioriteit. Ze benaderden EFO meer als een testmogelijkheid en extra kilometers. Door al deze factoren, kon Marino ze op ruime afstand houden.”

Sato en Tsunoda waren al bevriend sinds hun jonge dagen in de kartsport. Dat maakte het voor de Japanner bitterzoet, legt de teambaas uit: “Het was voor Yuki wat lastig te accepteren dat hij verslagen werd door Marino. Ik denk dat het hem eerder langzamer maakte dan sneller. Hij ging naar de verkeerde dingen kijken, de motor en dergelijke.” 

Formule 1-materiaal?

Motopark-baas Rumpfkeil herkende de talenten van de Red Bull-junioren, maar was er niet zeker van dat één van hen de F1 zou halen.

Foto door: Euroformula Open

Lawson en Tsunoda waren niet de enige latere F1-coureurs die dat jaar door Sato werden verslagen in EFO. eindigde met zijn Britse team Double R Racing op een onopvallende elfde plaats. En op Spa kwam de Spaanse F4-kampioen van dat jaar, ene , een weekend mee rijden. Hij kwam in actie voor Drivex, dat nog altijd gebruikmaakte van de oude Toyota-motor. 

Zag Rumpfkeil zijn pupillen van dat jaar als toekomstig Formule 1-materiaal? “Ik had er alle vertrouwen in dat ze het talent en de vaardigheden hadden om het te halen, dus daar was geen twijfel over. Maar zoals we allemaal weten spelen veel verschillende factoren een rol om F1 te halen. Deels politiek, deels op het juiste moment op de juiste plek zijn, dus veel stukjes moeten op de goede plek vallen. Daarom had ik er mijn geld niet op ingezet. En als ik dat wel had gedaan, dan zou het zeker op Yuki zijn geweest. Er zat veel kracht achter van Honda om hem de volgende Japanner in F1 te maken.”

Eenmalig succes met Max Verstappen

Het is bij weinigen bekend dat Motopark een significante rol speelde in de begindagen van Max Verstappen in de formulewagens. Eind 2013 testte hij voor de Oost-Duitse formatie in een auto uit de Duitse F3 Cup. Daarmee overtuigde hij de mensen om zich heen ervan dat hij vanuit de karts direct de stap naar het Europees F3 kon maken. Motopark had geen team actief in die raceklasse en Verstappen ging aan de slag bij Van Amersfoort Racing. Toch kwam het tot een eenmalige samenwerking: de jonge Max reed met Motopark tijdens de Masters of Formula 3 in Zandvoort. En won.

“Ik ben echt van mening dat Max op dit moment een klasse beter is dan ieder ander, en niet alleen deze twee [Tsunoda en Lawson]”, aldus Rumpfkeil, die Lawson vast waarschuwt. “Het is de moeilijkste maatstaf die je kunt hebben, de zwaarste job die er is. Geen van beiden komt op consistente basis op ooghoogte met hem. Dat is overduidelijk. Je moet groeien. Max heeft ook problemen gehad en fouten gemaakt. Dat hoort erbij. Maar op die momenten stond hij nog niet volop in de schijnwerpers, wat voor deze twee rijders wel het geval is. Het wordt interessant om te zien hoeveel geduld zij hebben.”

Lawson staat nu voor de ultieme uitdaging om het tegen Verstappen op te nemen bij Red Bull.

Foto door: Red Bull Content Pool

Plaats een kenteken review